AJAX یا Asynchronous Javascript and XML ، گروهی از تکنیک های مورد استفاده در توسعه وب است که به یک صفحه وب اجازه می دهد بدون بارگیری مجدد صفحه با سرور ارتباط برقرار کند. با استفاده از AJAX ، برنامه های موجود در وب می توانند بدون تداخل در صفحه وب موجود ، داده ها را با سرور تبادل کنند. اگرچه “X” به معنای XML است ، اما استفاده از XML برای تبادل داده ضروری نیست. می توان به جای آن از JSON استفاده کرد.
در برنامه های رایانه ای ، عملیات “ناهمزمان” است اگر مستقل از سایر فرایندها عمل کند. به همین دلیل برای ارسال اطلاعات به سرور ، نیازی به بارگیری مجدد صفحه وب نیست. روش دقیق برای این کار از چیزی به نام XMLHttpRequest آبجکت استفاده می کند ، که در واقع یک رابط است که به اسکریپت ها امکان اجرای درخواست های AJAX را می دهد.
AJAX فقط یک فناوری نیست. همه این فناوری ها برای ایجاد یک درخواست HTTP یا HTTPS با هم کار می کنند. به گفته جسی جیمز گرت ، که برای اولین بار این اصطلاح را ایجاد کرد ، فن آوری های زیر گنجانده شده است:
- HTML
- CSS
- Document Object Model
- XML
- XMLHttpRequest Object
- Javascript
در وردپرس ، AJAX در صفحه ویرایش پست مشاهده می شود که می توانید هنگام نوشتن پست بدون بارگیری مجدد صفحه ، دسته جدیدی اضافه کنید. نمونه دیگری را می توان در صفحه نظرات مشاهده کرد که در آن می توانید بدون بارگیری مجدد صفحه ، نظری را تأیید یا حذف کنید.
